vrijdag 30 mei
Door: Mariken
Blijf op de hoogte en volg Mariken
31 Mei 2014 | Frankrijk, Le Val
Vrijdag 30 mei: Cavaillon – Saint Maximin de Sainte Baume
Gefietst: 6 uur, 41 minuten en 32 seconden
Afstand: 111,31 km
Gemiddelde snelheid: 16,6 km/u
Maximale snelheid: 56,7 km/u
Minimale snelheid: ik viel nog net niet om!
Gisteravond lagen we al vroeg in bed. Ik om 21 uur en Tonny niet veel later (die heeft nog even zitten lezen). De harde wind die voorspeld was hebben we niet gekregen. Om 6 uur waren we wakker en hebben we rustig alles ingepakt. Het was strakblauw en windstil! Om half 8 fietsten we de camping af. Nou ja…….. heel lang wachtend totdat we de weg opkonden. In een stevig tempo deze drukke weg afgelegd zodat we 5 minuten later er vanaf waren. Op een rotonde rook het wel heel erg lekker naar vers brood. Dan moet er dus ook een bakker in de buurt zijn. En ja hoor… pal naast ons! Snel een paar Pain au Raisins en een paar Chaussures aux Pommes gekocht en weer verder. Via mooie en rustige weggetjes ging het langs een spoorlijn richting het oosten. Bij Mallemort kregen we het eerste lichte klimwerk voor de wielen. Bij het verlaten van de Vaucluse staken we de Durance over. Naast onze brug lag nog een heel oude brug. Deze brug had pilaren van steen, de kabels waar de brug aan hing van verroest staal en de rest was van verrot hout. Niet meer toegankelijk en van beide kanten hermetisch afgesloten. Maar wel een prachtige brug om te zien. Hierna volgde een hele mooie klim met haarspeldbochten en een stijgingspercentage van ca. 7%. Als er geklommen moet worden betekend het natuurlijk ook dat er aan de andere kant een afdaling volgt. En wat voor een!! Via Aurons (een geweldig leuk dorpje) ging het met haarspeldbochten en 11% naar beneden naar Pelissanne. Rond het middaguur reden we Aix en Provence binnen via een mooie afdaling door de buitenwijken. Na wat draaien en keren (en wat eenrichtingstraten tegen de keer in gefietst te hebben) stonden we midden in het prachtige en zeer drukke centrum. Toch maar even afstappen in de winkelstraten waar we doorheen moesten en aan de andere kant uitkomen bij een grote knetterdrukke rotonde. Het lukte met moeite om de juiste afslag te vinden. Toen we die hadden gevonden hebben we een korte pauze ingelast om de batterijen van de GPS te vervangen. Er kwam een man naar ons toe lopen die vroeg waar we heen gingen. Na hem dat verteld te hebben vroeg hij of dat ons werk was. Zo professioneel zien we er dus kennelijk uit! Helaas moesten we hem vertellen dat dat niet het geval was en dat het tocht echt om een vakantie ging. Hij vondt het erg knap wat we deden en wenste ons veel succes. Altijd leuk dat soort ontmoetingen. Hierna volgde er een heeeele lange klim (ca. 15 km) waar geen einde aan leek te komen. Aan het begin van deze klim kwam er een jongedame naast Tonny fietsen die hem vroeg waar we heen gingen. Aangezien Tonny perfect Frans verstaat en spreekt ging ze gelijk over in het Engels. Uitendelijk kreeg ze te horen wat onze plannen waren en dat leverde ons groot respect op. We hadden volgens haar een hele mooie route in het verschiet. Ze wenste ons een hele goede reis en sloeg vervolgens linksaf. Het was bloedheet en er stond geen zuchtje wind. Ik (mariken) heb een paar keer moeten stoppen omdat ik door het zweet/zout in mijn ogen niets meer zag. We hadden onze petjes niet op (want de Mistral zou waaien) en dat hebben we geweten!! Allebei een knalrood hoofd! En niet alleen van de inspanning. In de laatste 10 km van vandaag zat een stukje route dat Paul Benjaminse (de schrijver/bedenker van onze tocht) graag verkend wilde hebben. Het zou een alternatief moeten zijn voor de drukke weg naar Saint Maximin. Nou beste Paul….. vergeet dat maar!!! Eerst moesten we over een zandpaadje onder een viaduct door langs een afwateringskanaal. Daarna hield dat paadje op en werden het keien (steil omlaag) waar we dus voor af moesten stappen. Aan de andere kant ging het pad (nou ja, pad?) op dezelfde wijze weer steil omhoog. We hebben ons het schompes geduwd om de fietsen boven te krijgen. Ook hier weer een onverhard pad maar nu met een slagboom met een bord erbij. Verboden Toegang!!! Priveterrein!! Godver de godver……… omkeren dus en dat hele pokkestuk weer terug lopen. Uiteindelijk toch maar via de drukke weg (die inderdaad erg druk was en waar zeer hard werd gereden) met het verstand op nul (dat stond ie toch al, want we zaten er inmiddels al aardig doorheen) de afdaling naar Saint Maximin de Sainte Baume afgedaald. We stonden gelijk bij het Centre Commercial en hebben het avondeten ingelagen. Ook hier kwam er een man naar ons toe die vroeg waar we heen gingen. Toen hij hoorde dat we ook nog door de Gorges du Verdon gaan fietsen vielen zijn ogen bijna uit zijn hoofd. Of we wel bekend waren met die streek? Dat wordt heel erg zwaar volgens hem met onze zwaar beladen fietsen. Die klimmen daar zijn heel erg steil. Toen we hem vertelden dat we precies wisten wat ons te wachten stond zei hij dat hij veel respect voor ons heeft en wenste ons: Bon Courage! (veel sterkte). Hierna begon het zoeken naar de camping. De GPS had een verkeerd waypoint en stuurde ons dus de verkeerde kant uit. Gelukkig merkte ik dat snel en zijn we omgekeerd. Na wat omzwervingen (het is toch wel een grote stad) toch maar aan een jongedame de weg naar de camping gevraagd. Deze lag ca. 2 km buiten de stad en hadden we daarna snel gevonden. Om 15.15 uur stonden we bij de receptie. Op onze vraag wat de weersvoorspellingen voor vanavond en morgenvroeg zijn kregen we het volgende antwoord: Orages!! Ze had het nog niet gezegd of de eerste klap viel al. Het trok razendsnel dicht. Snel de tent opgezet en ingericht. Het lukte zelfs nog om allebei droog naar en van de douche te komen. Maar toen was het toch echt gedaan met de pret. Het avondeten hebben we in de tent gekookt en het komt inmiddels met bakken uit de hemel. We staan inmiddels ook al vaak op de foto en dat ging met donderend geraas. Tonny heeft de buitentent nog wat strakker gezet zodat die niet tegen de binnentent gaat hangen. Nou maar hopen dat het verder meevalt en dat we morgen droog kunnen vertrekken.
Gefietst: 6 uur, 41 minuten en 32 seconden
Afstand: 111,31 km
Gemiddelde snelheid: 16,6 km/u
Maximale snelheid: 56,7 km/u
Minimale snelheid: ik viel nog net niet om!
Gisteravond lagen we al vroeg in bed. Ik om 21 uur en Tonny niet veel later (die heeft nog even zitten lezen). De harde wind die voorspeld was hebben we niet gekregen. Om 6 uur waren we wakker en hebben we rustig alles ingepakt. Het was strakblauw en windstil! Om half 8 fietsten we de camping af. Nou ja…….. heel lang wachtend totdat we de weg opkonden. In een stevig tempo deze drukke weg afgelegd zodat we 5 minuten later er vanaf waren. Op een rotonde rook het wel heel erg lekker naar vers brood. Dan moet er dus ook een bakker in de buurt zijn. En ja hoor… pal naast ons! Snel een paar Pain au Raisins en een paar Chaussures aux Pommes gekocht en weer verder. Via mooie en rustige weggetjes ging het langs een spoorlijn richting het oosten. Bij Mallemort kregen we het eerste lichte klimwerk voor de wielen. Bij het verlaten van de Vaucluse staken we de Durance over. Naast onze brug lag nog een heel oude brug. Deze brug had pilaren van steen, de kabels waar de brug aan hing van verroest staal en de rest was van verrot hout. Niet meer toegankelijk en van beide kanten hermetisch afgesloten. Maar wel een prachtige brug om te zien. Hierna volgde een hele mooie klim met haarspeldbochten en een stijgingspercentage van ca. 7%. Als er geklommen moet worden betekend het natuurlijk ook dat er aan de andere kant een afdaling volgt. En wat voor een!! Via Aurons (een geweldig leuk dorpje) ging het met haarspeldbochten en 11% naar beneden naar Pelissanne. Rond het middaguur reden we Aix en Provence binnen via een mooie afdaling door de buitenwijken. Na wat draaien en keren (en wat eenrichtingstraten tegen de keer in gefietst te hebben) stonden we midden in het prachtige en zeer drukke centrum. Toch maar even afstappen in de winkelstraten waar we doorheen moesten en aan de andere kant uitkomen bij een grote knetterdrukke rotonde. Het lukte met moeite om de juiste afslag te vinden. Toen we die hadden gevonden hebben we een korte pauze ingelast om de batterijen van de GPS te vervangen. Er kwam een man naar ons toe lopen die vroeg waar we heen gingen. Na hem dat verteld te hebben vroeg hij of dat ons werk was. Zo professioneel zien we er dus kennelijk uit! Helaas moesten we hem vertellen dat dat niet het geval was en dat het tocht echt om een vakantie ging. Hij vondt het erg knap wat we deden en wenste ons veel succes. Altijd leuk dat soort ontmoetingen. Hierna volgde er een heeeele lange klim (ca. 15 km) waar geen einde aan leek te komen. Aan het begin van deze klim kwam er een jongedame naast Tonny fietsen die hem vroeg waar we heen gingen. Aangezien Tonny perfect Frans verstaat en spreekt ging ze gelijk over in het Engels. Uitendelijk kreeg ze te horen wat onze plannen waren en dat leverde ons groot respect op. We hadden volgens haar een hele mooie route in het verschiet. Ze wenste ons een hele goede reis en sloeg vervolgens linksaf. Het was bloedheet en er stond geen zuchtje wind. Ik (mariken) heb een paar keer moeten stoppen omdat ik door het zweet/zout in mijn ogen niets meer zag. We hadden onze petjes niet op (want de Mistral zou waaien) en dat hebben we geweten!! Allebei een knalrood hoofd! En niet alleen van de inspanning. In de laatste 10 km van vandaag zat een stukje route dat Paul Benjaminse (de schrijver/bedenker van onze tocht) graag verkend wilde hebben. Het zou een alternatief moeten zijn voor de drukke weg naar Saint Maximin. Nou beste Paul….. vergeet dat maar!!! Eerst moesten we over een zandpaadje onder een viaduct door langs een afwateringskanaal. Daarna hield dat paadje op en werden het keien (steil omlaag) waar we dus voor af moesten stappen. Aan de andere kant ging het pad (nou ja, pad?) op dezelfde wijze weer steil omhoog. We hebben ons het schompes geduwd om de fietsen boven te krijgen. Ook hier weer een onverhard pad maar nu met een slagboom met een bord erbij. Verboden Toegang!!! Priveterrein!! Godver de godver……… omkeren dus en dat hele pokkestuk weer terug lopen. Uiteindelijk toch maar via de drukke weg (die inderdaad erg druk was en waar zeer hard werd gereden) met het verstand op nul (dat stond ie toch al, want we zaten er inmiddels al aardig doorheen) de afdaling naar Saint Maximin de Sainte Baume afgedaald. We stonden gelijk bij het Centre Commercial en hebben het avondeten ingelagen. Ook hier kwam er een man naar ons toe die vroeg waar we heen gingen. Toen hij hoorde dat we ook nog door de Gorges du Verdon gaan fietsen vielen zijn ogen bijna uit zijn hoofd. Of we wel bekend waren met die streek? Dat wordt heel erg zwaar volgens hem met onze zwaar beladen fietsen. Die klimmen daar zijn heel erg steil. Toen we hem vertelden dat we precies wisten wat ons te wachten stond zei hij dat hij veel respect voor ons heeft en wenste ons: Bon Courage! (veel sterkte). Hierna begon het zoeken naar de camping. De GPS had een verkeerd waypoint en stuurde ons dus de verkeerde kant uit. Gelukkig merkte ik dat snel en zijn we omgekeerd. Na wat omzwervingen (het is toch wel een grote stad) toch maar aan een jongedame de weg naar de camping gevraagd. Deze lag ca. 2 km buiten de stad en hadden we daarna snel gevonden. Om 15.15 uur stonden we bij de receptie. Op onze vraag wat de weersvoorspellingen voor vanavond en morgenvroeg zijn kregen we het volgende antwoord: Orages!! Ze had het nog niet gezegd of de eerste klap viel al. Het trok razendsnel dicht. Snel de tent opgezet en ingericht. Het lukte zelfs nog om allebei droog naar en van de douche te komen. Maar toen was het toch echt gedaan met de pret. Het avondeten hebben we in de tent gekookt en het komt inmiddels met bakken uit de hemel. We staan inmiddels ook al vaak op de foto en dat ging met donderend geraas. Tonny heeft de buitentent nog wat strakker gezet zodat die niet tegen de binnentent gaat hangen. Nou maar hopen dat het verder meevalt en dat we morgen droog kunnen vertrekken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
